Op de site van het MFK staat het volgende; Miconazool base moet gebruikt worden in plaats van miconazoolnitraat, omdat het beter oplosbaar is in propyleenglycol. De Martindale geeft mee dat de nitraatvorm sparingly soluble is in propyleenglycol.
Indien het gaat over een oordruppel voor de uitwendige gehoorgang is het geen probleem om nitraat te gebruiken, gezien deze vorm voor uitwendig gebruik aangewend wordt. Over ciliotoxiciteit is niet direct iets terug te vinden.
Bij gebruik van miconazoolnitraat i.p.v. de base of omgekeerd dient strikt genomen te worden omgerekend, volgens de regel van drie, aan de hand van de moleculaire gewichten:
– Miconazool = C18H14Cl4N2O = 416.1
– Miconazoolnitraat = C18H14Cl4N2O,HNO3 = 479.1
Bv.: 2 g miconazool komt overeen met 2,3 g miconazoolnitraat.
In de praktijk zien we zowel preparaten op basis van miconazool base als de nitraatvorm in een concentratie van 2 %, waardoor de aanpassing op basis van molecuulgewicht minder belangrijk lijkt.
Het TMF beschrijft een formule voor miconazool 2 % orale gel. De Fagron basis voor mondgel kan als alternatieve basis gebruikt worden.
Voor toepassing in de mondholte (per definitie uitwendig gebruik) kunnen in theorie zowel miconazool base als miconazoolnitraat aangewend worden, al geniet miconazool base de voorkeur in de literatuur. De nitraatvorm is minder aangewezen omwille van de smaak en kan bovendien aanleiding geven tot gastro-intestinale bijwerkingen. Hoewel de gel lokaal gebruikt wordt, kan doorslikken van (een deel van) het preparaat namelijk niet geheel worden uitgesloten. Tot slot is er onvoldoende bewijs dat de nitraatvorm in orale gel doeltreffend is in de behandeling van spruw.
In het Fagron assortiment kan u zowel miconazool als miconazoolnitraat vinden. Voor toepassing in de mondholte (per definitie uitwendig gebruik) kunnen beide vormen aangewend worden, al geniet miconazool base een duidelijke voorkeur in de literatuur. De nitraatvorm is minder aangewezen omwille van de smaak en kan bovendien aanleiding geven tot gastro-intestinale bijwerkingen. Hoewel de gel lokaal gebruikt wordt, kan doorslikken van (een deel van) het preparaat namelijk niet geheel worden uitgesloten. Tot slot is er onvoldoende bewijs dat de nitraatvorm in orale gel doeltreffend is in de behandeling van spruw.
Martindale beschrijft:
Uses and administration
Miconazole is an imidazole antifungal used as miconazole
base or nitrate in the treatment of superficial candidiasis
(p.518), and of the skin infections dermatophytosis
and pityriasis versicolor (p.521). It has also been
given intravenously by infusion in the treatment of disseminated
fungal infections, but other azoles are now
more commonly used.
Miconazole may be given orally as a gel containing
20 mg/g (24 mg/mL) for the treatment of oropharyngeal
and intestinal candidiasis. The usual adult dose is
5 to 10 mL four times daily (equivalent to a total of
about 15 mg/kg daily). Children under the age of 2
years may be given the oral gel in a dose of 2.5 mL
twice daily; those aged between 2 and 6 years, 5 mL
twice daily; and those aged over 6 years, 5 mL four
times daily. For the treatment of oral lesions the oral gel
is applied directly.
Miconazole nitrate is usually applied twice daily as a
2% cream, lotion, or powder in the treatment of fungal
infections of the skin including candidiasis, dermatophytosis,
and pityriasis versicolor. In the treatment of
vaginal candidiasis, 5 g of a 2% intravaginal cream is
inserted into the vagina once daily for 10 to 14 days or
twice daily for 7 days. Miconazole nitrate pessaries
may be inserted in dosage regimens of 100 mg once
daily for 7 or 14 days, 100 mg twice daily for 7 days,
200 or 400 mg daily for 3 days, or in a single dose of
1200 mg.
Het gebruik van miconazool orale gel bij kinderen < 6 jaar is gecontraïndiceerd wegens risico op verstikking door inadequate slikreflex. (Bron: BCFI Folio Pharmacotherapeutica september 2012). Contacteer de behandelende arts bij twijfel.
