Heeft u wetenschappelijke studies dat lokale behandeling met dutasteride effectief werkt bij alopecia patienten?

Dutasteride heeft net als finasteride een positieve werking bij patiënten met androgenetische alopecia. Voor oraal gebruik van dutasteride en finasteride zijn er verscheidene studies, waarbij men aangeeft dat de werking van dutasteride beter is dan die van finasteride. Voor topisch gebruik van finasteride zijn er heel wat studies terug te vinden. Voor topisch gebruik van dutasteride daarentegen zijn er nog niet zoveel studies, men beschrijft eerder mesotherapie dan topisch gebruik voor dutasteride.

De werking van dutasteride is als volgt te verklaren:
Testosteron wordt omgezet in dihydrotestosteron (DHT) via het enzym 5-alpha-reductase (5AR). Een hogere concentratie van DHT wordt geassocieerd met alopecia. Van het enzym 5AR bestaan 3 iso-enzymen, waarvan type 1 en type 2 een belangrijke rol spelen in de behandeling van androgentische alopecia. Type 1 5AR bevindt zich namelijk in de huid, sebumklieren en de haren. Type 2 5AR voorziet het DHT reservoir gelokaliseerd in de haarfollikels, genitaliën en de prostaatklier. Finasteride heeft een bewezen werking als inhibitor van het 5AR type 2, dutasteride werkt als inhibitor van het 5AR type 1 en 2. Beide zijn dus uiterst belangrijk in de behandeling van alopecia.

Het kan aangewezen zijn om via een gespecialiseerd arts een DNA-analyse, bv. Fagron TrichoTest, uit te voeren om een correcte behandeling in te stellen.
Het type I 5α- reductase wordt gecodeerd door het SRD5A1- gen. Een specifieke variatie van dit gen is gerelateerd aan een verhoogde activiteit van het type I-enzym 5AR (globale prevalentie van ongeveer 40% – 45%) met dus hogere niveaus van DHT tot gevolg.
Het type II 5α- reductase wordt gecodeerd door het SRD5A2- gen. Een gekende variatie van dit gen is gerelateerd aan een significant minder actieve vorm van het type II- enzym (globale prevalentie van ongeveer 30%).
Fagron TrichoTest™ analyseert de aanwezigheid van beide boven vermelde polymorfismen, wat inzicht geeft in de verwachte activiteit van 5α- reductase type I en II. Hierdoor kan de arts een geschikte grondstofselectie en dosisaanpassing doen i.h.k.v. finasteride en dutasteride.

Studies:
Alam et al 2024 (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/38173065/)
Nada et al 2018 (https://smj.journals.ekb.eg/article_42083_24b61cbba4be9982db23c318414034c0.pdf)
Saceda-Corralo et al 2017 (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28932074/)
Hirshburg et al 2016 (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27672412/)
Arif et al 2017 (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28294070/)
Santos et al 2015 (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4339524/)