Centipoise (cP), is een meeteenheid voor dynamische viscositeit. Water bij een temperatuur van 20°C heeft een dynamische viscositeit van 1cP, wat gelijk staat aan 1mPas (milliPascal-seconde). Een methylcellulose variant met hogere cP zal daarbij een meer viskeuze oplossing geven ten opzichte van een variant met lagere cP (in dezelfde dosering).
Methylcellulose 1000cP = 1000 mPas zal met andere woorden een oplossing met hogere viscositeit geven dan eenzelfde hoeveelheid methylcellulose 400mPas. Omrekenen kan door middel van de regel van 3.
CNK: 0262816
We gebruiken methylcellulose als viscositeitsverhoger in tal van magistrale huisbereidingen, waaronder onze stomatitiscocktail. Ik zoek een alternatief dat een vergelijkbare viscositeit geeft in oplossing en dat ook geen ladingsinteracties veroorzaakt.
Andere viscositeitsverhogers uit diezelfde groep, met gelijkaardige eigenschappen als methylcellulose 400 mPa.s, zijn hydroxypropylcellulose (HPC) 300 mPa.s, hydroxyethylcellulose 295 mPa.s en hydroxypropylmethylcellulose (HPMC) of hypromellose.
HPMC heeft dezelfde rheologische eigenschappen als HEC en HPC en wordt meestal toegepast in concentraties tussen 0,5% tot 8%.
Onverenigbaarheden met HPMC zijn >80% alcohol, zuren, oxidantia en hoge concentraties elektrolyten.
Het indikkingsvermogen van deze viscositeitsverhogers wordt uitgedrukt in mPas. Een variant met hogere mPas zal daarbij een meer viskeuze oplossing geven ten opzichte van een variant met lagere mPas (in dezelfde dosering). Om een vergelijkbare viscositeit te bekomen kan worden omgerekend aan de hand van de regel van 3.
Wat is het verschil tussen methylcellulose 400 mPas en methylcellulose 1500 mPas?
Het verschil tussen methylcellulose 400 mPas en methylcellulose 1500 mPas is het indikkingsvermogen. mPas staat voor milliPascal-seconde (synoniem: centiPoise) en is een meeteenheid voor dynamische viscositeit. De 1500 mPas variant zal daarbij een meer viskeuze oplossing geven ten opzichte van de 400 mPas (in dezelfde dosering).
Lage viscositeitssoorten methylcellulose worden o.a. gebruikt voor het emulgeren van olijfolie, aardnootolie en minerale olie en voor het stabiliseren van orale suspensies.
Hoge viscositeitssoorten worden gebruikt voor het verdikken van topische formulaties zoals crèmes en gelen.
